این بار رابطه بین اشعه فوکوشیما و ماهی های صید شده در اقیانوس آرام را معرفی می کنم.
من به مقاله زیر توسط دکتر کریس کرسر اشاره کردم.
تابش فوکوشیما: آیا هنوز خوردن ماهی هنوز ایمن است؟
با توجه به این ، پاسخ اشعه فوکوشیما عالی است ، و به نظر می رسد از پزشکان سؤالاتی مانند “آیا می توانیم بخوریم حتی ژاپنی ها دیگر غذا نخورند؟”
از طرف دیگر ، دکتر كرسر اظهار می دارد كه “نیازی به نگرانی نیست ، هیچ مدرکی مبنی بر خطرناک بودن ماهی های صید شده در اقیانوس آرام وجود ندارد.” علاوه بر این ، نکات زیر خلاصه می شود.
- 200 گرم تن بدون آلودگی در اصل حاوی 5٪ ماده رادیواکتیو است. این تقریباً همان مقدار مواد رادیواکتیو موجود در یک موز است.
- ماده رادیواکتیو در اصل موجود در تن ، 600 برابر بیشتر از مقدار سزیم ناشی از آلودگی در فوکوشیما است.
- حتی اگر هر روز به مدت یک سال 340 گرم تن آلوده بخورید ، فقط 12٪ از تشعشعات را هنگام پرواز از لس آنجلس به نیویورک نشان می دهد.
- ماهی هایی که در سواحل ژاپن زندگی می کنند حاوی 250 برابر بیشتر سزیم نسبت به ماهی هایی که می توانند در اقیانوس آرام جمع آوری شوند. با این حال ، حتی اگر شما به مدت یک سال روزانه 340 گرم ماهی از سواحل ژاپن بخورید ، پایین تر از استانداردهای بین المللی برای تشعشع است.
علاوه بر این ، مرکز علوم پزشکی تگزاس نمونه ای از این مسئله را ارائه می دهد:
برای اینکه سزیم به بدن وارد شود در سطح خطر سلامتی ، باید سالی 2.5 تا 4 تن تن میل کنید. این معادل 6-10 کیلوگرم تن در روز است.
به هر حال ، دکتر كرسر فردی است كه هیچ ارتباطی با ژاپن ندارد ، بنابراین بسیار بعید است كه اظهارات وی افكار یا تعصب تجاری داشته باشد.
وقتی می شنوید که این ماده رادیواکتیو است ، تصویری ترسناک وجود دارد ، اما اگر مقدار عددی را بطور عینی تجزیه و تحلیل کنید ، ممکن است متوجه شوید که نیازی نیست که اینقدر ترسیده باشید.
نه تنها داوری های کیفی بلکه داوری های کمی نیز مهم است.
